15 lutego 2016
1 P 5,1-4
Pan powiedział do Mojżesza: «Mów do całej społeczności synów Izraela i powiedz im: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz. Nie będziecie kraść, nie będziecie kłamać, nie będziecie oszukiwać jeden drugiego. Nie będziecie przysięgać fałszywie na moje imię. Byłoby to zbezczeszczeniem imienia Boga twego. Ja jestem Pan. Nie będziesz uciskał bliźniego, nie będziesz go wyzyskiwał. Zapłata najemnika nie będzie pozostawać w twoim domu przez noc aż do poranka. Nie będziesz złorzeczył głuchemu. Nie będziesz kładł przeszkody przed niewidomym, ale będziesz się bał Boga twego. Ja jestem Pan. Nie będziesz wydawać niesprawiedliwych wyroków. Nie będziesz stronniczym na korzyść ubogiego ani nie będziesz miał względów dla bogatego, sprawiedliwie będziesz sądził bliźniego. Nie będziesz szerzył oszczerstw między krewnymi, nie będziesz czyhał na życie bliźniego. Ja jestem Pan. Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie zaciągnąć winy z jego powodu. Nie będziesz mściwy, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz kochał bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan”».
Ps 19 (18), 8-9
R: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, *
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, *
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, *
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą słowa ust moich i myśli mego serca, *
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.
Mt 25, 31-46
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jedne od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”
A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”. Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?” Wtedy im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili”. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Kazanie św. Leona Wielkiego w IV rocznicę wyboru na papieża
Jeden tylko Piotr zostaje wybrany spośród całego świata i postawiony na czele grona Apostołów i wszystkich ojców Kościoła, aby prowadzić do zbawienia wszystkie narody. Wprawdzie wśród ludu Bożego wielu jest kapłanów i wielu pasterzy, ale ich wszystkich, którymi w pierwszym rzędzie włada Chrystus, ma prowadzić Piotr. Ukochani! Bóg w swej łaskawości dał temu mężowi wielki i podziwu godny udział w swej władzy; a jeżeli z Jego woli także i pozostali pasterze Kościoła mieli ją z nim dzielić, to jednak wszystko, czego im udzielił, dał im przez Piotra.
Wszystkich też Apostołów Pan zapytuje, co ludzie o Nim sądzą. Wszyscy też odpowiadają podobnie, bo powtarzają tylko ludzkie i nierozumne o Nim opowiadania.
Gdy jednak pada pytanie, za kogo oni Go uważają, pierwszy wyznaje Pana ten, który jest pierwszym wśród Apostołów. Gdy więc rzekł: “Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”, Jezus mu odpowiada: “Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jony; bo nie ciało i krew ci to objawiły, lecz Ojciec mój, który jest w niebie”. To znaczy: jesteś błogosławiony, bo mój Ojciec cię oświecił; nie dałeś się zwieść ziemskim mniemaniom, ale pouczyło cię natchnienie dane ci z wysoka. Nie ciało i krew wskazały mnie tobie, lecz ukazał mnie Ten, którego jestem Synem Jednorodzonym.
“Otóż i Ja ci powiadam…”. To znaczy: mój Ojciec objawił ci moje Bóstwo, podobnie i Ja daję ci poznać twoją wielkość, bo “ty jesteś skałą”. Innymi słowy: wprawdzie to Ja jestem niewzruszoną skałą, “kamieniem węgielnym, co czyni obojga jednym”, i fundamentem, Poza którym nikt nie może położyć innego; ale również i ty jesteś skałą, ponieważ moja moc cię utwierdza, a przeto i własna moja władza jest ci dana w uczestnictwie.
“I na tej skale zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą”. Czyli: na tej opoce wzniosę wiekuistą świątynię, a wspaniałość mojego Kościoła, który ma się wznieść do niebios, powstanie z tej niewzruszonej wiary.
Tego wyznania nie przemogą bramy piekieł, nie skrępują go więzy śmierci, albowiem ten głos jest głosem życia. Mocą tego wyznania jedni zostaną wywyższeni ku niebiosom, a ci, którzy je odrzucają, będą pogrążeni w otchłani piekieł.
W odpowiedzi na wyznanie Piotra mówi mu Jezus: “Dam ci klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.
Co prawda, prawo posługiwania się tą władzą przeszło i na pozostałych Apostołów a postanowienie zawarte w tych słowach odnosi się także i do wszystkich pasterzy Kościoła. Jednakże nie bez powodu jednemu zostało powierzone to, co dotyczy wszystkich. Ta władza została powierzona przede wszystkim Piotrowi, albowiem przewyższa on godnością wszystkich pasterzy Kościoła.