I Tydzień Wielkiego Postu,rok C2

czwartek

Spread the love

18 lutego 2016

Est 14,17k-m.r-t
Królowa Estera zwróciła się do Pana, przejęta niebezpieczeństwem śmierci. I błagała Pana, Boga Izraela, i rzekła: Panie mój, Królu nasz, Ty jesteś jedyny, wspomóż mnie samotną, nie mającą oprócz Ciebie żadnego wspomożyciela, bo niebezpieczeństwo jest niejako w ręce mojej. Ja słyszałam od młodości mojej w pokoleniu moim w ojczyźnie, że Ty, Panie, wybrałeś Izraela spośród wszystkich narodów i ojców naszych ze wszystkich ich przodków na wieczystą posiadłość i uczyniłeś im tak wiele rzeczy według obietnicy. Wspomnij, Panie, pokaż się w chwili udręczenia naszego i dodaj mi odwagi, Królu bogów i Władco nad wszystkimi władcami. Daj odpowiednią mowę w usta moje przed obliczem lwa i obróć serce jego ku nienawiści do wroga naszego, aby zginął on sam i ci, którzy z nim jedno myślą. Wybaw nas ręką Twoją i wspomóż mnie opuszczoną i nie mającą nikogo oprócz Ciebie, Panie, który wiesz wszystko.

Ps 138,1-3.7c-8
R: Pan mnie wysłuchał, kiedy Go wzywałem

Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.

I będę sławił Twe imię
za łaskę Twoją i wierność.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.

Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk Twoich.

Ewangelia: Mt 7,7-12
Jezus powiedział do swoich uczniów: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Piotr Chryzolog, Kazanie 55

Jeśli Bóg chciał żebyś był ojcem…, to po to, byś wiedział, dając także życie, co to jest czułość ojcowska, abyś doświadczył w tobie miłości twojego Stworzyciela, tak jak możesz sam odczuwać w stosunku do twoich własnych dzieci… Jeśli zatem wierzysz w Boga, jeśli wyznajesz, że jest ojcem, to uwierz, że wszystko, co rozkazuje, co wybiera dla ciebie, to twoje zbawienie, twoje życie dla ciebie. Nie można anulować darów matki, nie można odrzucić ostrzeżeń ojca; nawet jeśli rozkazy ojcowskie wydają się być surowe, to w rzeczwistości są ratunkiem i ożywieniem.

W ten sposób Abraham, kiedy zrozumiał, że Bóg jest Ojcem, nie przejmuje się twardymi i gorzkimi pozorami przykazań: ale co Ojciec niebieski rozkazuje to jest jego chwałą… Skoro Bóg rozkazuje to on całkowicie się zdaje na Jego miłość… Dlaczego, kiedy znając Boga, kontestujemy dary Ojca zamiast je przyjmować jako rzeczy dobre i korzystne, podczas gdy mały i niewinny oczekuje wszystkiego od swego ojca?

Zbadajmy uważniej porównanie, którego używa Pan w Ewangelii: „Jako ojciec – mówi – dałby kamień synowi, gdy ten prosi go o chleb?”. Chrystus przyszedł dla synów, to znaczy dla narodu wybranego – nawet jeśli skarżył się, że ich zrodził: „Wykarmiłem i wychowałem synów, lecz oni wystąpili przeciw Mnie”(Iz 1,2). Przyszedł zatem dla synów – On, prawdziwy chleb z nieba, który powiedział: „Jam jest chleb, który z nieba zstąpił”(J 6,41).

za: www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code