XXVI Niedziela Zwykła

sobota

Spread the love

4 października, 2014

Wspomnienie św. Franciszka z Asyżu

Hi 42,1-3.5-6.12-17
Hiob odpowiedział Panu, i rzekł: Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. Kto przesłania zamiar nierozumnie? O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem. Dotąd Cię znałem ze słyszenia, obecnie ujrzałem Cię wzrokiem, stąd odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele. A teraz Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą Kasją, a trzecią Rogiem Antymonu. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych jak córki Hioba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi. I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych potomków – w całości cztery pokolenia. Umarł Hiob stary i pełen lat.

Ps 119,66.71.75.91.125.130
R: Okaż swym sługom pogodne oblicze

Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności,
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś,
bym się nauczył Twych ustaw.

Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki,
że dotknąłeś mnie słusznie.
Wszystko trwa do dzisiaj według Twoich wyroków,
bo wszelkie rzeczy Ci służą.

Jestem Twoim sługą, daj, abym zrozumiał
i poznał Twoje napomnienia.
Poznanie Twoich słów oświeca
i naucza niedoświadczonych.

Ewangelia: Łk 10,17-24
Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: Panie, przez wzgląd na Twoje imię, nawet złe duchy nam się poddają. Wtedy rzekł do nich: Widziałem szatana, spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie. W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Potem zwrócił się do samych uczniów i rzekł: Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Wiersz „Ukochany Jezu, pamiętasz”, strofy 15, 23, 27-28

Pamiętasz jak na widok dojrzałego żniwa
Myślałeś i o swojej gromadce żniwiarzy;
Wznosząc oczy w wyżyny, gdzie sam Bóg przebywa,
Miałeś w sercu wyryty każdy rys ich twarzy.
I szeptałeś modlitwę za Twoich wybranych,
Za ich siejbę i zbiory, za Tobie oddanych.
I ja się modlę cicho
O Twoje święte żniwo,
Pamiętaj Panie!

Pamiętasz, o Panie, zbolały w cierpieniach,
Rzekłeś bliski ofiary: wkrótce mnie ujrzycie —
Jak wam zapowiadałem — w niebiańskich promieniach,
W majestacie wszechmocy, na potęgi szczycie (Mk 14,62).
Ach Twej wielkości — ludzkie nie znały rozumy,
W to, żeś jest Synem Bożym, nie wierzyły tłumy (Mt 27,40nn).
A Tyś Księciem Pokoju,
Mimo cierpień i znoju!
Ja wierzę, Panie!

Pamiętasz, Panie, gdyś o dniu Twej chwały
Rzekł: Nie ten co widział, gdym w blask przyodziany,
Lecz ten szczęśliwy, którego oczy nie widziały,
A uwierzyły we mnie! — Jezu Ukochany (J 20,29),
Kocham Cię w cieniu wiary! Ach, moc miłowania
Da mi czekać do wiecznej aż wizji świtania…
Chcę Cię widzieć, gdzie wieczna
Światłość Twoja słoneczna,
Pamiętaj Panie!

Pamiętasz, gdy odchodząc z tej wygnańczej ziemi
Nie chciałeś pozostawić nas tu sierotami;
Oddałeś się nam wszystek cudy największymi.
Uczyniłeś się więźniem i — zostałeś z nami!
Ach Jezu, Twe więzienie to — jasny, przejrzysty
Chleb wiary, w którym żyje pokarm wiekuisty!
Pokarmem dnia każdego
Duszy i serca mego
Jezu mój, to Ty!…

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code