27 kwietnia, 2013
Dz 13,44-52
W następny szabat po kazaniu Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi. Poganie słysząc to radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie rozszerzało się po całym kraju. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni otrząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium, a uczniów napełniało wesele i Duch Święty.
Ps 98,1-4
R: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Ewangelia: J 14,7-14
Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście. Rzekł do Niego Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy. Odpowiedział mu Jezus: Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie – wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Ireneusz z Lyonu, Przeciw herezjom, 4,20,4-5
„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8). To pewne, według Jego wielkości i niewyrażonej chwały, „żaden człowiek nie może oglądać Bożego oblicza i pozostać przy życiu” (Wj 33,20), ponieważ Ojciec jest nieuchwytny. Ale według Jego miłości, Jego dobroci wobec ludzi i Jego wszechmocy posuwa się aż do ofiarowania tym, których kocha, przywileju oglądania Boga… ponieważ „co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga” (Łk 18,27). Sam z siebie bowiem człowiek nie ujrzy Boga; ale Bóg, jeśli zechce, będzie widziany przez ludzi – tych, którym pozwoli, kiedy zechce i jak zechce, ponieważ Bóg może wszystko. Dawniej był oglądany dzięki Duchowi według proroctwa, następnie był oglądany dzięki Synowi według przybrania i będzie oglądany w Królestwie niebieskim według ojcostwa. Ponieważ Duch przygotowuje zawczasu człowieka dla Syna Bożego, Syn go prowadzi do Ojca, a Ojciec daje mu niezniszczalną naturę i życie wieczne, które wynikają z tego oglądania Boga dla każdego, który Go widzi.
Ponieważ ci, którzy widzą światło, są w świetle i uczestniczą w jego wspaniałości; podobnie ci, którzy oglądają Boga, są w Bogu i uczestniczą w Jego świetności. A wspaniałość Boga daje życie – zatem ci, którzy oglądają Boga, uczestniczą w Jego życiu.
za www.ewangelia.org