IV Tydzień Okresu Wielkanocy,rok C1

piątek

Spread the love

26 kwietnia, 2013

Dz 13,26-33
Kiedy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze: Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu, bo mieszkańcy Jerozolimy i ich zwierzchnicy nie uznali Go, i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. A gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie. Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jerozolimy, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem. My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim: Ty jesteś moim Synem, Jam Ciebie dziś zrodził.

Ps 2,6-11
R: Tyś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem

„Przecież to Ja ustanowiłem swojego króla
na Syjonie, świętej górze mojej”.
Wyrok Pański ogłoszę:
On rzekł do Mnie: „Ty jesteś moim Synem,
Ja Ciebie dziś zrodziłem.

Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody
i krańce ziemi w posiadanie Twoje.
Żelazną rózgą będziesz nimi rządził,
jak gliniane naczynie ich skruszysz”.

A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się, sędziowie ziemi.
Służcie Panu z bojaźnią,
ze drżeniem całujcie Mu stopy.

Ewangelia: J 14,1-6
Jezus powiedział do swoich uczniów: Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie. W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę. Odezwał się do Niego Tomasz: Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę? Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Tomasz z Akwinu, Komentarz de Ewangelii św. Jana 14,2

Chrystus jest jednocześnie drogą i jej kresem: drogą według swojej ludzkiej natury, kresem według swojej boskości. W ten sposób zatem, według ludzkiej natury mówi: „Ja jestem drogą”, a według boskiej dodaje: „i prawdą, i życiem”. Te dwa słowa wyznaczają dobrze kres tej drogi, ponieważ kres tej drogi to koniec ludzkiego pragnienia… Chrystus jest drogą, aby dojść do poznania prawdy, podczas gdy On sam jest prawdą: „Naucz mię, Panie, Twej drogi, bym postępował według Twojej prawdy” (Ps 86,11). I Chrystus jest drogą, aby dojść do życia, podczas gdy On sam jest życiem: „Ukażesz mi ścieżkę życia” (Ps 16,11)…

Jeśli zatem szukasz, jak iść, weź Chrystusa, skoro On sam jest drogą: „To jest droga, idźcie nią” (Iz 30,21). A święty Augustym komentuje: „Idź za człowiekiem, a dojdziesz do Boga”. Ponieważ lepiej kuleć na drodze, niż żwawo maszerować poza drogą. Kto kuleje w drodze, nawet jeśli się nie posuwa, zbliża się do kresu; a kto chodzi poza drogą, im dzielniej biegnie; tym bardziej oddala się od kresu.

Jeśli nie wiesz, dokąd iść, bądź zjednoczony z Chrystusem, ponieważ On jest we własnej osobie prawdą, do której pragniemy dojść: „Podniebienie me prawdę podaje” (Prz 8,7). Jeśli nie wiesz, gdzie przebywać; bądź zjednoczony z Chrystusem, ponieważ On jest życiem we własnej osobie: „Kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie” (Prz 8,35).

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code