13 marca, 2013
Iz 49,8-15
Tak mówi Pan: Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą. A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa, aby rzec więźniom: Wyjdźcie na wolność! marniejącym w ciemnościach: Ukażcie się! Oni będą się paśli przy wszystkich drogach, na każdym bezdrzewnym wzgórzu będzie ich pastwisko. Nie będą już łaknąć ni pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów. Wszystkie me góry zamienię na drogę, i moje gościńce wzniosą się wyżej. Oto ci przychodzą z daleka, oto tamci z Północy i z Zachodu, a inni z krainy Sinitów. Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi. Mówił Syjon: Pan mnie opuścił, Pan o mnie zapomniał. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie.
Ps 145,8-9.13cd-14.17-18
R: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia
Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy.
Pan jest dobry dla wszystkich,
a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach
i we wszystkich dziełach swoich święty.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Pan jest blisko wszystkich, którzy Go wzywają,
wszystkich wzywających Go szczerze.
Ewangelia: J 5,17-30
Żydzi prześladowali Jezusa, ponieważ uzdrowił w szabat. Lecz Jezus im odpowiedział: Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam. Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia. Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.
Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze
Św. Augustyn, Kazanie 98
“Zbudź się, o śpiący! Powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus” (Ef 5,14)… Czasami mówi się o tych, którzy ewidentnie są martwi, żw śpią i naprawdę, dla Tego, który może ich obudzić, oni wszyscy śpią. Martwy jest martwy dla ciebie: na próżno go uderzasz, potrząsasz nim…, on się nie budzi. Ale dla Chrystusa ten, któremu rozkazał: “Tobie mówię wstań!” był tylko uśpiony i wkrótce wstał (Łk 7,14). Łatwo jest obudzić śpiącego w łóżku, jeszcze łatwiej jest Chrystusowi obudzić zmarłego z grobu…
“Panie, już cuchnie. Leży bowiem od czterech dni w grobie” (J 11,39). Ale Pan, dla którego wszystko jest łatwe, przychodzi… Żadne więzy nie utrzymają się wobec głosu Zbawiciela; moce krainy zmarłych drżą i Łazarz jest przywrócony do życia… Z ożywczej woli Chrystusa nawet ten zmarły od czterech dni był tylko uśpiony.
Ale zastanów się nad charaktetem tego zmartwychwstania. Łazarz wyszedł żywy z grobu, ale nie mógł jeszcze chodzić. Pan zatem rozkazał swoim uczniom: “Rozwiążcie go i pozwólcie mu chodzić”. Chrystus go wskrzesił, a oni rozwiązali mu więzy. W tym opowiadaniu ujawnia się prawdziwy majestat Boga, który wskrzesza umarłych. Słowo życia (1J 1,1) wzywa tych, którzy są uwięzieni w swoich złych przyzwyczajeniach… Żywo ostrzeżeni, grzesznicy spoglądają wewnątrz siebie, przeglądają swoje życie i czują ciężar kajdan złych przyzwyczajeń. Wstydzą się tego i postanawiają zmienić tryb życia: odtąd są zmartwychwstali, przywróceni życiu, ponieważ potępiają poprzedni styl życia. Ale choć na nowo żywi, nie mogą jeszcze sami chodzić…, trzeba im rozwiązać więzy. Oto posługa, którą Pan powierzyą swoim uczniom, kiedy powiedział im: “Wszystko, co… rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 18,18).
za www.ewangelia.org