V tydzień Okresu Zwykłego

piątek

Spread the love

15 lutego 2013

Iz 58, 1-9
To mówi Pan Bóg: «Krzycz na całe gardło, nie przestawaj. Podnoś głos twój jak trąba. Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego grzechy. Szukają Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jak naród, który kocha sprawiedliwość i nie opuszcza Prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną bliskości Boga: „Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał?” Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości. Czyż Ja taki post ja ten wybieram sobie w dniu, w którym się człowiek umartwia? Czy zwiesić głowę jak sitowie i użyć woru z popiołem za posłanie, czyż to nazwiesz postem i dniem miłym dla Pana? Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków? Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzecze: „Oto jestem”».

Ps 51 (50), 3-4. 5-6. 18-19
R: Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej,
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Uznaję bowiem nieprawość swoją,
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz,
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Ewangelia: Mt 9, 14-15
Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?» Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki oblubieniec jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im oblubieńca, a wtedy będą pościć».


Blogi Tezeusza – rozmawiamy o życiu i wierze


Św. Grzegorz Wielki, Homilia do Ewangelii, nr 16

Jedząc owoc z zakazanego drzewa, Adam przekroczył zalecenia Boże (Rdz 3,6). Co do nas, to zmniejszając ilość pożywienia o tyle, o ile to możliwe, podnosimy się i odnajdujemy radość Raju.

Niech nikt nie wierzy jednak że tylko to wyrzeczenie może wystarczyć. Przez swego proroka bowiem Bóg nam mówi: “Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram?… Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków” (Iz 58,6-7). Oto jaki post Bóg uznaje: post, który podsuwa Mu pod oczy dłonie wypełnione jałmużną, serce pełne miłości bliźniego, post przepełniony dobrocią. To, czego się osobiście wyrzekasz, daj komuś innemu. W ten sposób pokuta cielesna przyczyni się do dobrobytu cielesnego tych, którzy są w potrzebie.

Zrozum zresztą ten zarzut Pana w ustach proroka: “Jeżeli… pościliście w żałobie… – czy pościliście ze względu na Mnie? A kiedy jecie i pijecie – czy to nie dla siebie jecie i pijecie?” (Za 7,5-6). Jedzenie i picie dla siebie to konsumowanie, bez dzielenia się z ubogimi, pokarmów przeznaczonych do żywienia ciała; a są to dary Stworzyciela dla wspólnoty ludzkiej. I jeszcze poszczenie dla siebie to wyrzeczenie się się na pewien czas, ale rezerwowanie owocu tych ograniczeń na późniejsze spożycie. “Zarządźcie święty post”, mówi prorok (Jl 1,14)… Niech ustanie wasz gniew, niech znikną wasze sprzeczki! Umartwienie ciała jest próżne, jeśli serce nie narzuci sobie dyscypliny, aby powstrzymać swoje nieuregulowane pragnienia… Prorok mówi: “Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie, wśród bicia niegodziwą pięścią, uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów” (Iz 58,3-4)… To jest bowiem tak, że jeśli przebaczamy, to Bóg odpuści nam samym naszą niesprawiedliwość.

za www.ewangelia.org

 

Skomentuj

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*

code