Litania do broni
Andrzej Stasiuk
Cudzie o sile większej niż pieniądz
Latarnio zwołująca ćmy mężczyzn
Czarna oksydowana suknio – tysiące stoczą się przez krawędź istnienia
w hipnotycznym marszu za tobą
Ekstazo kopiącej kolby
Erekcji monstrualnego grzyba
Kurwo Babilonu dookoła której siwi generałowie drepcą i drepcą
jak małolaty pragnące pierwszego rżnięcia
Plastrze na rany impotentów – sztywność luf zwraca im sny o potędze
Łagodna rozłożysta matko chroniąca pod trytylowe skrzydła synów
wystraszonych nocą życia
kochanko dźwięcząca metalicznym pettingiem
Natchnienie batalionu poetów zaczynających
swoje masturbacyjne płody od słów Ojczyzna
Honor Braterstwo cholera wie co jeszcze
Nocna zmazo gdy bitym przez ojców gówniarzom
śnią się chrzęszczące armie i niewidzialne
partyzanckie oddziały
Dziwko służąca z jednakowym oddaniem panom
i niewolnikom
Królowo przed którą zginają się kolana pękają
wory przysiąg
Ostatnia nadziejo pohańbionych
płacących hańbą za hańbę
Zatruta ślino zwilżająca
kutasy facetów – już tylko
ciebie i ciebie i ciebie będą
pragnąć
Cierpliwy sępie krążący nad
łonami kobiet – bo tylko ich
owoce zawsze ich owoce jedynie
ich owoce
mogą cię
wykarmić
Chochlo
mieszająca
w zupie ludzkich
członków jelit mózgów
i wydzielin
Kosmiczna pornografio obiecująca
zmartwychwstanie a to co darujesz
jest smakiem gówna i popiołu
Zręczna akuszerko uwalniająca
z dusz anioła zagłady i diabła
czystych rąk
Owadzie super doskonały tworzę mężczyzn
połowę z nich połkniesz na pierwsze śniadanie
a reszta będzie pierdolić się z tobą aż do
bohaterskiej śmierci na zdezelowanym materacu
w burdelu chwały
Modliszko Modliszko Modliszko
